14 februari

We zijn gisteren via de route nationale en later een route départementale naar Larache gereden. Net na deze stad, aan de Atlantische oceaan, namen we de tolweg verder zuidwaarts. Met name het eerste deel van de reis vanaf Cabo Negro en Tetouan het binnenland in, vonden we landschappelijk erg mooi, bergachtig (Rif) ontzettend groen, veel bos,(pijnbomen) mooie en net uitziende dorpjes. Zo'n 40 kilometer voor Larache veranderde het beeld, de dorpjes zagen er er een stuk armoediger uit en het landschap werd kaler, wel groen maar geen bomen en de bergen maakten plaats voor heuvels. Wat wel hetzelfde bleef was dat je overal mensen zag, al was er in geen velden of wegen een dorp of huis te bekennen, de mensen leken overal vandaan te komen, ze liepen op de weg, in de berm, alsmaar lopend, onderweg naar? We zagen ook een paar keer een boertje die zijn koe aan het uitlaten was, gewoon aan een touwtje mocht het beest lekker even in de berm staan grazen. Verder viel op dat er overal kraampjes staan vanwaaruit van alles wordt verkocht en dat er heel veel politie is, bij ieder stoplicht, elke kruising, overal is politie, we zagen op sommige kruisingen zelfs speciale afdakjes waar de politie onder kan staan als het in de zon te heet is of als het regent... Na Larache werd het landschap vlak maar het bleef mooi met kilometerslange Eucalyptusbossen, later afgewisseld door landbouwgrond waar nog met behulp van ezels werd geploegd.
De wegen waren goed en we zijn gisteren dan ook flink opgeschoten, we staan nu op een camping in Mohammedia, zo'n 40 kilometer ten noorden van Casablanca. De kleinschalige camping ligt direct aan zee en wordt gerund door een sympathiek Marokkaans echtpaar en hun 2 kinderen. Voor Marokkaanse begrippen schijnt het sanitair hier goed te zijn maar ik neem zelf liever een douche in de camper... We hebben hier 2 Nederlandse buren en verder zijn het hier op de camping overwegend Fransen. De Marokkanen die we tot nu toe hebben ontmoet zijn erg vriendelijk en heel behulpzaam, tot nu toe hebben we nog helemaal geen last gehad van opdringerige types.
Net als in Cabo Negro worden we ook hier al 6 uur gewekt door de Azan en dat zal, getuige de vele moskeeën met grote luidsprekers die je overal ziet, wel op iedere plaats het geval zijn. We zijn "echt" in het buitenland en ik vind het erg leuk! Hans heeft iets meer tijd nodig om te wennen maar dat komt vast wel goed.